-
1 rwać
I. vt4) \rwać sobie włosy z głowy sich +dat die Haare raufen1) ( drzeć się) tkanina: [zer]reißen3) ( bardzo chcieć czegoś) -
2 urywać
I. vt1) ( odrywać)II. vr1) ( odłączać się)\urywać się od czegoś guzik: von etw abreißen2) ( być przerywanym) rozmowa: abreißen, abbrechen; ścieżka: abbrechen; głos: stocken3) (pot: wychodzić przed czasem)\urywać się z czegoś człowiek: früher von etw abhauen ( fam)
См. также в других словарях:
krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… … Słownik języka polskiego
maltański — maltańskiscy «dotyczący Malty (wyspy na Morzu Śródziemnym) lub Maltańczyków» ∆ Zakon maltański «zakon rycerski utworzony około r. 1130 w Jerozolimie dla obrony Królestwa Jerozolimskiego przed Turkami; później przeniesiony na Maltę» ∆ Kawaler… … Słownik języka polskiego
migotać — ndk IX, migotaćoczę, (migotaćocę), migotaćoczesz (migotaćocesz), migotaćocz, migotaćał 1. «świecić nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; skrzyć się, mienić się, lśnić się, błyskać; dawać się widzieć raz po raz przez krótką chwilę» Gwiazdy … Słownik języka polskiego
